Bir dilin bütün sözcüklerini kullansam
seni tarif edemeyecegimi biliyorum.
Ulasilmaz oldun hep dokunmak hissetmek
ve dolu dolu yasamak isterken seni
kocaman bir yalnizlikti payimza düsen.
Payima düsen herseyi erteledim.
Ama erteleyemedigim bir sey vardi

sana benziyordu.
Su olsan dokundumda bozulurdun

bozulmayan birseydin
gidilecek bir yer olsan sonu olurdu

sonu olmayan birseydin
uykuda görülecek bir rüya olsan
uyanirdim beni rüyandan,

uyandirmayacak birseydin.

O gün seni gözlerinden

iki kalbin birlestigi yerden öpeyim desem
aklima kalbler gelir.
Düsün ki bir dagadan asagi iniyoruz ve dünyada

iki kisilik türkü kalmis onu söylüyoruz

öyle birsysin.
Seni düsündükce yoruluyorum desem

dünyanin en büyük yalani olur.
Yalanim yok

bugünden yarina ne kaldi bilmem ama
sen kalirsin tipki sahibi olmayan kalb gibi.
Bana her zaman kendimi hatirlatan birseysin sen
Gecenin en karanlik yerinde küçüçük bir isik bile olsan
yinede istiyorum seni.
Bugün her ölümle biraz daha olurken
seni düsündükce yeniden hayata dönüyorum.
Gelincikler gibi bir mevsim degil dört
mevsim kösede bucak.
Kim ne derse desin dönmeye niyetim yok.
Bir kentin ortasinda tek basima kalsamda
ciglik cigliga bagrarak söylerim seni sevdigimi.
Bir tek benim sevgimle yasasada bu sevda

seviyorum seni.

Sensiz dallarin yitirmis bir agaç gibi yapayalniz olurum
kalabaligin ortasinda bile.

Firtina bir denizin en sakin limani gibi birseysin SEN..

O limandaki tek yolcuda BEN.....